Artykuły

Nie żyjemy w próżni

Astroizolacja. Mój dom moją stacją kosmiczną

Numer 9.2020
Symulacja lądowania na Marsie (pustynia w Omanie, 2018 r.). Symulacja lądowania na Marsie (pustynia w Omanie, 2018 r.). AP / East News
Kto jak kto, ale astronauci dobrze wiedzą, czym jest społeczna izolacja. I ostrzegają: najbliższe tygodnie i miesiące mogą być dla wielu ludzi niebezpieczne.
Niemiecka stacja polarna Neu mayer III na Antarktydzie. Zimno, ciemno, pusto... Odizolowani przez ponad rok uczestnicy eksperymentu zaczęli mieć kłopoty z pamięcią i z orientacją przestrzenną.Stefan Christmann/AWI/• Niemiecka stacja polarna Neu mayer III na Antarktydzie. Zimno, ciemno, pusto... Odizolowani przez ponad rok uczestnicy eksperymentu zaczęli mieć kłopoty z pamięcią i z orientacją przestrzenną.

Jak odczuwać można zakaz kontaktów, izolację i kwarantannę z powodu epidemii koronawirusa? „Trochę tak, jakbyśmy byli pasażerami na gapę na pokładzie statku kosmicznego, bez możliwości spojrzenia w gwiazdy i określenia naszego położenia” – napisał niedawno jeden z autorów na łamach „New Yorkera”. Wedle wszelkiego prawdopodobieństwa ma rację.

Lekarze zajmujący się kosmonautami oraz badacze wpływu izolacji na zdrowie człowieka uczulają na to, że obecnie sytuacja milionów ludzi zaczyna przypominać położenie żeglarzy, nafciarzy na platformach wiertniczych, polarników czy astronautów.

23.04.2020 Numer 9.2020
Reklama