Ach, śpij, kochanie

Rzekomo od czterdziestu lat nie zmrużyła oka, a nigdy nie czuła się senna ani zmęczona. Po raz ostatni, jak sobie przypomina, przyłożyła głowę do poduszki, mając pięć lub sześć lat, ale teraz liczy sobie lat czterdzieści parę. Jej przedziwny, niewytłumaczalny brak potrzeby snu potwierdzał mąż, potwierdzali sąsiedzi. Jak mówi małżonek tej Chinki, odkąd wzięli ślub, często zajmowała się gospodarstwem domowym w środku nocy. Początkowo kupował jej pigułki nasenne, ale nie skutkowały.

Badania medyczne nie wykazały niczego podejrzanego.